พระศากยมุนี ผู้ก่อตั้งศาสนา พระนามเดิมสิทธัตถะ โคตมะ ศากย แปลว่า ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากชาวศกะ มุนี แปลว่า เมตตา เรียน อดทน สมาธิ เมื่อรวมกันแล้วศากยมุนีแปลว่า ผู้มีความเมตตา ผู้เรียน ผู้อดทน ผู้บำเพ็ญสมาธิ เป็นต้น และมีความหมายว่าบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ของชาวศกะ

ในบันทึกของพระไตรปิฎกบันทึกไว้ว่า เมื่อพระศากยมุนีมีพระชนมายุ 29 พรรษา ได้รับรู้ถึงการเกิด แก่ เจ็บ ตายและความทุกข์ต่าง ๆ ของมนุษย์ จึงละทิ้งการใช้ชีวิตในวังออกบรรพชา และเมื่อพระชนมายุ 35 พรรษา ก็ทรงตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ณ ใต้ร่มไม้ศรีมหาโพธิ์ ก่อตั้งพุทธศาสนาขึ้น และได้เดินทางไปทางตอนเหนือและตอนกลางตามแนวแม่น้ำของอินเดียเพื่อเผยแพร่ศาสนา

หลังจากตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ณ ใต้ร่มไม้ศรีมหาโพธิ์ ซึ่งก่อตั้งให้เป็นศาสนาพุทธขึ้นมาแล้วนั้น พระองค์ได้รวบรวมเหล่าสาวก เหล่าพระภิกษุสงฆ์ และได้ช่วยเหลือคนนับไม่ถ้วน รวมทั้งชีวิตกว่า 40 ปี ได้แสดงธรรม 300 กว่าครั้ง นับเป็นบุญที่ใหญ่หลวง นับตั้งแต่พระองค์สิ้นพระชนม์ สาวกชาวพุทธได้รวมตัวกันหลายครั้ง เพื่อปฏิบัติตามคำสอนที่ท่านสอนและรวบรวมเป็นพระไตรปิฎก

ในประเทศที่เป็นศาสนาพุทธ ไม่ว่าจะเป็นอินเดีย ไทย จีน ไต้หวัน ฮ่องกง เป็นต้น เหล่าพุทธศาสนิกชนต่างให้ความเคารพนับถือพระศากยมุนีเป็นอย่างมาก มีความศรัทธาในพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก ทรงเคารพแม้เป็นรอยพระพุทธบาท เมื่อเห็นพระพุทธบาทดั่งเห็นพระพุทธเจ้า และให้ความเคารพเทิดทูนบูชา